Plastyka kosteczek słuchowych
Kosteczki słuchowe znane są z tego, że są najmniejszymi kośćmi w organizmie człowieka. Mimo tej ciekawostki nie można zapominać, że odgrywają one bardzo ważną rolę i to właśnie od ich funkcjonowania zależy jakość słyszenia. Jeżeli nie działają one prawidłowo u dziecka, może zostać wykonana ossikuloplastyka, czyli plastyka kostek słuchowych. Warto dowiedzieć się czym jest ten zabieg, jakie są przesłanki do jego wykonania, jak przebiega i jakie są jego efekty.
Przesłanki do wykonania plastyki kosteczek słuchowych
Najważniejszym objawem, który powinien skłonić do wizyty u laryngologa, są zaburzenia słuchu. Jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że łańcuch kosteczek słuchowych został przerwany lub nie działa prawidłowo, wówczas konieczne jest przeprowadzenie plastyki. Uszkodzenia kosteczek mogą powodować niedosłuch przewodzeniowy lub mieszany (jeśli idą w parze z zaburzeniami w uchu środkowym). Przyczyną takiego stanu rzeczy są niedoleczone stany zapalne lub komplikacje po ich wystąpieniu. Szczególnie często takie powikłania występują u dzieci. Co ważne u maluchów objawy są często nieoczywiste, np. gorączka bezsenność. Warto zatem pamiętać, że decyzji plastyce kosteczek słuchowych nie podejmuje się samodzielnie. Lekarz powinien najpierw zbadać dziecko i stwierdzić, czy taki zabieg będzie skuteczny w danym przypadku.
Ossikuloplastyka – co to takiego?
Kosteczki słuchowe w uchu tworzą łańcuch przewodzący dźwięki. To właśnie dzięki niemu możliwe jest słyszenie. Ossikuloplastyka ma na celu rekonstrukcję, naprawę tego łańcucha, aby działał prawidłowo i skutecznie przewodził dźwięki. Bardzo często zabieg łączy się z innymi operacjami. Kostki słuchowe mogą być poddawane regeneracji po usunięciu zmian chorobowych z ucha, np. perlaka lub zmian zapalnych. Niekiedy plastyka kostek słuchowych wykonywana jest także razem z myringoplastyką, czyli rekonstrukcją błony bębenkowej. Przykładem takiej sytuacji może być uraz. Dziecko, które spadło z wysokości lub uczestniczyło w wypadku, może w wyniku urazu mieć uszkodzony łańcuch przewodzący dźwięki oraz naderwaną błonę bębenkową.
Zobacz także: Pęknięcie błony bębenkowej
Sposoby rekonstrukcji kosteczek słuchowych
W zależności od rodzaju urazu, powodów rekonstrukcji kosteczek, a także kondycji pacjenta może być stosowanych kilka sposobów. Do najczęściej wykorzystywanych z nich należą:
- kostki słuchowe zastępowane są przez tkanki własne pacjenta lub specjalnie przygotowane protezy,
- mobilizowanie nieruchowych fragmentów łańcucha słuchowego,
- ponowne połączenie rozerwanych kosteczek za pomocą kleju, cementu lub innego spoiwa,
- rekonstrukcja kostek przy użyciu cementu.
Jeśli chodzi o sposób wykonywania zabiegu, zwykle odbywa się on przez kanał słuchowy zewnętrzny. Wtedy nie ma obaw, że po zabieg zostaną ślady i blizny. Maluchy powinny pozostawać pod znieczuleniem ogólnym. W niektórych przypadkach plastyka kostek słuchowych może być dokonywana poprzez nacięcie na tylnej stronie ucha, tuż za małżowiną. Jednak jest to bardzo rzadko wykonywana plastyka — znacznie łatwiej, szybciej i mniej inwazyjnie można dostać się do kosteczek słuchowych poprzez kanał słuchowy.
Zobacz także: Zapalenie migdałków u dziecka
Zabieg i rekonwalescencja
Jak już wspomniano, w przypadku najmłodszych zabieg musi być wykonywany w znieczuleniu ogólnym, choć ten sposób znieczulenia stosuje się raczej w przypadku wszystkich pacjentów. Po znieczulenia pacjenta zabieg jest wykonywany na jeden ze wspomnianych wcześniej sposobów. Przez tydzień po zabiegu pacjent powinien nosić założony po zabiegu opatrunek. W pierwszych dniach po operacji pacjent może odczuwać ból. Zmienia się także odczuwanie dźwięków. Mali pacjenci po zabiegu plastyki kostek słuchowych mogą być rozdrażnieni i niespokojni. Spowodowane jest to poprawą słyszenia oraz wrażeniem, że otaczające dźwięki są zbyt głośne i drażniące. Przez miesiąc po zabiegu ucho nie powinno mieć kontaktu z wodą. Wśród powikłań wyróżnia się m.in. zaburzenia równowagi, niedosłuch, uszkodzenie nerwu twarzowego, perforację błony bębenkowej. Dlatego tak ważna jest odpowiednia diagnoza, przygotowanie do zabiegu oraz umiejętne przeprowadzenie operacji.
